مایکل اشمیت عکاس آلمانی یکی از مهمترین عکاسان قرن بیستم، متولد ششم اکتبر سال ۱۹۴۵ میلادی در برلین شرقی، ۶ ماه پس از جنگ جهانی دوم بود. خانواده او پیش از جداسازی برلین به برلین غربی رهسپار شدند و اشمیت که در ابتدا به عنوان یک پلیس آموزش دیده بود، در سال ۱۹۶۵ زمانی که تنها بیست سال داشت، عکاسی را آغاز نمود. او در ابتدای راه به سراغ عکاسی از خیابان‌ها و ساختمان‌ها و مردم برلین غربی رفت.
سبک اشمیت پرهیز از سطحی بودن و پیروی از یک رویکرد مستقیم به موضوع و دوری از رنگ‌های مرسوم و شناخته شده در دنیا و جایگزینی آن‌ها با طیف گسترده‌ای از رنگ خاکستری است.
“خاکستری رنگ من است. هزاران طیف درجه بندی شده از خاکستری وجود دارد. سیاه و سفید همیشه تاریک ترین و روشن ترین خاکستری‌ست. ”
اشمیت هزاران شات برای هر از یک مجموعه‌های خویش بدون توجه به نتیجه آن می‌زد و تا زمان مرگ خویش در سال ۲۰۱۴ ساخت مجموعه‌های خود که پروژه‌های بلند پروازانه قلمداد می‌شد را در سبک سیاه و سفید و امپرسیونیستی ادامه داد. هر پروژه‌ای از او که به نمایش گذاشته می‌شد سپس کتابی نیز از آن به چاپ می‌رسید.
اشمیت همچنین یکی از اعضای مدرسه عکاسی دوسلدورف بود و در سال ۱۹۷۶ موسسه‌ای به عنوان ورکشاپی برای عکاسی در برلین تاسیس و از عکاسان معروف آمریکا چون ویلیام اگلستون و … برای تدریس در آن دعوت کرد.
اولین مجموعه عکس‌های او درباره برلین بود:
Stadtlandschaft چشم اندازهای محلی(۱۹۷۴–۱۹۷۵)، Stadtbilder عکس‌های ساختمان‌ها و ادارات محلی(۱۹۷۶–۱۹۸۰)، عروسی‌های برلین (۱۹۷۶–۱۹۷۸)، برلین بعد از ۱۹۴۵(۱۹۸۰)، (۱۹۸۵–۱۹۸۷) Waffenruhe آتش بس: عکس‌های سیاه و سفید مناظر، مردم و معماری برلین غربی قبل از برداشته شدن دیوار برلین و تاثیرات آن.
Ein-heit یا U-nit-y (1991–۱۹۹۴)، طبیعت شامل عکس‌های سیاه و سفید از چشم اندازهای آلمان(۱۹۸۷–۱۹۹۷) و بلاخره مجموعه Lebensmittel مربوط به صنعت مواد غذایی در جهان.
تکمیل این مجموعه هفت سال به طول انجامید و طی آن اشمیت به سراسر دنیا سفر کرد تا از مزارع، کارخانه‌ها، کشتارگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها و غیره عکاسی کند.
این مجموعه در یکی از معتبرترین جوایز عکاسی جهان به نام Prix Pictet در سال ۲۰۱۴ که به موضع مصرف و محیط زیست پایدار می‌پرداخت، برنده جایزه سال شد و صد هزار فرانکی به او اختصاص یافت. آثار این مجموعه همراه عکس‌های بقیه هنرمندان در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن به نمایش گذاشته شد. او سه روز پس از دریافت این جایزه در سن ۶۹ سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
مجموعه عکس‌های اشمیت در موزه‌ها و گالری‌های مهم آلمان، اروپا، آمریکا و سراسر دنیا چون Berlinische Galerie و موزه هنر مدرن آمریکا در نیویورک به نمایش گذاشته شد. از اشمیت می‌توان به عنوان اولین عکاس آلمانی که در MOMA، نمایشگاه انفرادی برگزار کرد، نام برد.
از او کتاب‌های متعددی دبا موضوع مجموعه عکس‌های وی به یادگار باقی مانده است.
“شکست یا اشتباه کردن بخش جدا ناپذیری از روش کاری من است”
