گروه تحریریه سایت کانون عکس انجمن سینماى جوانان اصفهان/افسانه غلافگر:
کانون عکس انجمن سینماى جوانان اصفهان، نشست نقد و بررسى پیرامون عکاسى خیابانى را با حضور امیر حسین کمالى در روز چهارشنبه ٢۵ مهر ماه نود و هفت در نگارستان امام خمینى برگزار کرد.
امیر حسین کمالى صحبتهاى خود را با سؤال “عکاسى خیابانى قرار است کجا اتفاق بیفتد” مطرح کرد و سپس به تعریف واژهى تمدن یا شهریگرى پرداخت که به تلقىهاى گوناگون از حالتهاى جامعه انسانى مىپردازد و تشریح کرد که معنى عام شهر و شهرنشینى در طول تاریخ بشر، معادل مفهوم تمدن است و انقلاب صنعتى به عنوان محرکى نیرومند، با ایجاد نهادهاى اقتصادى، ادارى، سیاسى، اجتماعى و فرهنگى، ساختار شهرها را دگرگون کرد؛ وی افزود در شهرنشینى مدرن بسیارى از سنتها و ارزشهاى گذشته شکسته مىشود و در تعریف آن، پارک، پیشگام مطالعات مستقل جامعهشناسى شهرى آمریکا مىگوید: شهر، محل سکونت انسانهاى منجمدى است که بهم نزدیک هستند اما، رابطهاى با یکدیگر ندارند.
امیر حسین کمالى گفت: عکاسى خیابانى، صحنه هایى از زندگى روزانهى مردم را سوژه قرار مى دهد که براى خودشان اتفاقات عادى محسوب مىشود و بىتوجه از کنارش رد مىشوند. هدف اصلى آن عکاسى از مردم است و انسان محور است و نگاه عکاس است که حقیقتى را خلاقانه در لحظهاى ثبت مى کند و رنگ و بوی شوخطبعى، پیام سیاسى و اجتماعى نیز دارد.
عکاسى خیابانى، همچنین گاهى اوقات عکاسى پنهانى (کاندید) نامیده مى شود.
اگر چه بین هر دو تفاوت وجود دارد.
عکاسى کاندید امروزه طرفداران زیادى دارد و به عکسهایى گفته میشود که بصورت ناگهانى و بدون ژست دادن به سوژه گرفته مى شود و به معنى عکاسى رُک و راست و صادقانه است.
هنرى کارتیه برسون، استاد هنر عکاسى کاندید است. در اختیار گرفتن “لحظه تعیینکننده” از شاهکارهاى وى در این سبک از عکاسى است.
امیر حسین کمالى ادامه داد: یکى از زیبایىهاى عکاسى خیابانى، ماهیت آزاد آن است که هر کس مىتواند فارغ از مکانى که در آن زندگى مىکند، در آن مشارکت کند.
ادامه نشست با نمایش تعدادی عکس و مجموعه عکس خیابانی و صحبت پیرامون آنها پیگیری شد و امیرحسین کمالی با توضیحاتی در مورد نقاط قوت و ضعف در عکسهای خیابانی و نمایش تعدادی از عکسهای خیابانی ثبت شده توسط ایشان، در پایان گفت:
عکسهایى بگیریم که به احساسات ما تلنگر بزند و باعث شود به انسانیت و جامعه اطرافمان، مردمى که در تعامل روزانه با ما هستند فکر کنیم، به زیبایىهاى کوچک زندگى که ما به راحتى از اعطاى آنها صرف نظر کرده و از کنارشان مىگذریم و عکسى که باعث شود به دیگر افرادى که رنج مىبرند و به امیدها و آرزوىهاى هر روزهى افراد بیندیشیم.