یوریک کریم مسیحی، (اول شخص مفرد) روایت عکاسی در ذهن من است.
فرزانه عبدی نیان
اولین نمایشگاه یوریک کریم مسیحی در اصفهان در گالری سایان، واقع در خیابان آذر برقرار است. نمایشگاهی که پیش از این در گالری دنا تهران با ۲۰ اثر نمایش داده شده است و اکنون نمایشگاه (تهران، غیر رسمی) با ۱۰ اثر در اصفهان درحال نمایش است و نگاهی فرمال به زیست شهری دهه هفتاد تهران دارد.
انتهای کوچه ۳۲ خیابان آذر، زمانی که پا به حیاط قدیمی گالری می‌گذاریم صدای خنده و همهمه مخاطبان از پشت میز‌های حیاط شنیده می‌شود و صدای موسیقی سرد شما را به داخل گالری فرا می‌خواند.
در همان ابتدا، بیانیه نمایشگاه و شیوه نگارش آن چنان شما را به فکر فرو می‌برد که گویی خود را در دهه هفتاد شمسی متصور می‌شوید و پا به سالن اصلی گالری می‌گذارید.
تزریق وهم و خیال به قاب تصویر را می‌توان در تمام عکس‌های نگاتیوی روی دیوار احساس کرد، در دست‌های پشت پرده که چیزی را تمنا می‌کند یا در درخت‌هایی که در انتهای تصویر در بالاترین نقطه آسمان جای خود را پیدا کرده اند. یاس در ساختمانی که پشت خرابه‌ها و درخت‌های خشک شده به تصویر کشیده شده، همه و همه وهم و خیال را به بهترین شکل ممکن، منتقل می‌کند.
در خیال عکس‌ها قرار گرفته اید که پا به سالن دوم می‌گذارید، در انتهای سالن عکسی از پرنده‌ای در کنار ساختمانی نیمه کاره با میله های سخت و سرد نماد آزاد و سرخوشی را به رخ می‌کشد.
یوریک کریم مسیحی درباره آن عکس به ما گفت: معنا و مفهومی که یک عکس دارد می‌تواند عکس دیگری نیز داشته باشد، مهم تاثیر بصری و عاطفی ای است که عکس و رویکرد عکاس بر مخاطب خود می‌گذارد.
۱۰ عکس به فروش رفته‌ی این‌نمایشگاه در تهران، به صورت اسلاید در گالری به نمایش گذاشته شده بود که توجه مخاطبان را به خود جلب می‌کرد.
این‌نمایشگاه( تهران، غیر رسمی) آثار یوریک کریم مسیحی، تا ۱۵ آبان در گالری سایان برقرار است.